یه وقتهایی....
تو زندگی.....
یه اتفاق هایی واسط پیش میاد که .....
نمیدونی چطوری بگی....
نمیدونی به کی بگی....
میدونی چیکار کنی....
.
.
اونوقته که دیگه فقط نگاه میکنی
ایــــــن روزهـــــا...!!
هــــر جایــــی را کــــه نگــــاه مــــی کنم...!!
پـــــــــر است...!! از وجــــود ِ آدم هــــای بــــی وجــــود!!
دیدم که در عرش شور و شوق برپاست
برپاگر این بزم شرف ذات خداست
گفتم به خرد چه اتفاق افتاده
گفتا که عروسی علی و زهرا است
خورشید سپهر عدل و داد است جواد
سر لوحه دفتر رشاد است جواد
در جود و سخا کسی به پایش نرسد
چون مظهر جود حق جواد است، جواد
خانه ی دل از غم آن آشنا آتش گرفت
یا که گویم قلب او هم از جفا آتش گرفت
زهر کینه همچو میخی روی سینه جا گرفت
دلی دارم که رسوای جهان است
گرفتار بتی ابرو کمان است
نگاهم سوی طاووسی بهشتی است
که نامش مهدی صاحب الزمان است
دلم میخواد برم پیش خدا...... نه اینکه بمیرم فقط بهش بگم: این زندگی حق من نبود!!!!!!
