نیا نیا گل نرگس جهان که جای تو نیست. دو صد ترانه به لبها یکی برای تو نیست

 

نیا نیا گل نرگس جهان که جای تو نیست

دو صد ترانه به لبها یکی برای تو نیست

 

نمی دانستم که شما از همه ی ما به ظهور مشتاق ترید آقا...

مرا ببخشید

 

انتظار

 

فکر می کردم باید از شما بخواهم که زودتر بیایید.

 

فکر می کردم باید از شما بخواهم که برگردید.

 

فکر می کردم ما فقط وظیفه داریم از همه بخواهیم برای آمدنتان دعا کنند .

 

نمی دانستم ...

 

نمی دانستم که دلیل نیامدنتان خود خودم هستم ...

 

نمی دانستم که شما از همه ی ما به ظهور مشتاق ترید ... 

 

نمی دانستم که باید در انتظار شما قیام می کردم نه اینکه به انتظارتان بنشینم...

 

نمی دانستم که اگر فقط با دعا همه چیز پایان می یافت غیبتتان ، ۱۱ قرن به درازا نمی کشید...

 

نمی دانستم...

همان شبی که زدم دل رابه نامتان

حتما قرار شاه وگداهست یادتان
                                                آری همان شبی که زدم دل رابه نامتان
مشهد،حرم،روبروی باب الجوادتان
                                               آقاعجیب دلم گرفته برایتان

دو عالم غرقِ در شور و عزا شد

دو عالم غرقِ در شور و عزا شد
                                           چو هنگام رحلت رسول خدا شد
به یاد غربت بقیع آن امام مظلوم
                                           که چون مسوم امام مجتبی شد
به عشق او که ملجا درماندگانست
                                           دل من هوایی مشهد الرضا شد

آن لـب کـه بوسه زد جد مطهّرش

آن لـب کـه بوسه زد جد مطهّرش
                                                    نوشیده جام زهر از دست همسرش
پـای جنـازه‌اش دل در محـن نشست
                                                     تیر از کفن گذشت بر آن بدن نشست

آنچه درسوگ تو ای پاک تر از پاک , گذشت ؛ نتوان گفت که هر لحظه، چه غمناک گذشت

دوستان با من و دل ناله و فریاد کنید

آه را با نفس از حبس دل آزاد کنید

اربعین آمده تا از شهدا یاد کنید

گریه بر زخم تن حضرت سجاد کنید

آنچه درسوگ تو ای پاک تر از پاک , گذشت

                                                          نتوان گفت که هر لحظه، چه غمناک گذشت

چشم تاریخ در آن حادثه تلخ چه دید

                                                          که زمان مویه کنان از گذر خاک گذشت

من از شام بلا داغ سه ساله دختر آوردم

تمام یاس هایت را به شام از کربلا بردم

چو برگشتم برایت یک چمن نیلوفر آوردم

مسافر از برای یار سوغات آورد اما

من از شام بلا داغ سه ساله دختر آوردم

باز عاشوراییان پیدا شدند باز هم سوداییان شیدا شدند

اربعین غصه های گل کجاست اربعین ناله بلبل کجاست

اربعین عشق، عباست چه شد اربعین، فریاد احساست چه شد

 

جهان شد از چه رو کانون ماتم

جهان شد از چه رو کانون ماتم 

                                          مگر از نو عزای شاه دین است

حسین آن کو به راه حق پرستی

                                        چو بابش فرد بی مثل و قرین است

ز هفتاد و دو قربانی که او داد

                                        ز یزدان در خور صد آفرین است

به لب از آتش دل گفتگوی کربلا دارم

به لب از آتش دل گفتگوی کربلا دارم 

                                                دلی آتشفشان در جستجوی کربلا دارم

نماز عشق را رکعت به رکعت بسته ام قامت

                                              به جای قبله ی جان رو به سوی کربلا دارم

اربعین است و دل از سوگ شهیدان خون است

                                                          هر که را می‌نگرم غمزده و محزون است

زینب از شام بلا آمده یا آنکه رباب

                                                         کز غم اصغر بی‌شیر، دلش پرخون است

دیده خونبار دارد آسمان کربلا

دیده خونبار دارد آسمان کربلا

هست تا در انتظار کاروان کربلا

روز و شب در انتظار مقدمِ آلِ علی‏ست

تشنه کامی‏ها به دشتِ بیکران کربلا