به امید فردای بهتر

برایش نوشتم:

 “به امید فردای بهتر”

 دو هفته بعد شنیدم ازدواج کرد !

   بعدهـــــــــــا فهمیدم....

 آن روز “الف” فردا را یادم رفته بــــــــــود

لطفا صبر کنید

زندگی در حال بارگیری است ، لطفا صبر کنید …

 سرعت خوشبختی بسیار کم است … 

تا زندگی ات لود شود … عمرت تمام شده … !!!

نمازهای ما.....

اللــ ه اکبــر . . .

چکــ فــردا 

فـوتـبـال امشبــ 

چــرا زنگــ نـزد 

کـاش یـارو رو میـزدمـ

شهـریـ ه دانشـگاه 

فـردا شبـــ مهمـونـی دعـوتیم

عجبــ مـاشینی بـود تـوی دانـشگـاه

فـلانـی خیـلی افـاده ای بـود

چـ ه کسـی تـاییـد صـلاحیتــ میشـ ه؟

کـی رأی میـاره ؟

چـرا کسـی نظـر نمیــذاره؟ 

السـلام علیـکم و رحمـة اللــ ه و بــرکـاتــ ه 

" گـاهـی در نمـازهای مـا همـ ه چی هستـــ الا " خـدا " ....

تموم کوچه ها

                                                                    تموم کوچه ها تاریکن اینجا

تموم آرزوها دست بادن

من از این آدمک ها ناامیدم

که چشمای منو به گریه دادن

روحم میخواهد...

روحـــم مـی خواهد بــرود یک گوشــه بنشــیند

پشتـــش را بکنـــد به دنیــــا ؛

پاهایش را بغــــل کنـــد و بلنـــد بلنـــد بگوید :

من دیگر بـــــازی نمـــی کنـــم...

حال و هوای این روزهایم!

این روزها حال بچه ای را دارم که هیچکس

در کوچه او را بازی نمیدهد..

.

حرفهای نسنجیده

مشت مشت بذر حرفهای نسنجیده می پاشی بر دلم...

                                                        غافلگیر نشو اگر روزی نفرت درو کردی...

روی قبرم بنویسید....

روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت
                                                          زیر باران غزلی خواند ، دلش تر شد و رفت

چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم
                                                          آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت

روز میلاد ، همان روز که عاشق شده بود
                                                          مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت

او کسی بود که از غرق شدن می ترسید
                                                         عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت

هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد
                                                          دختری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت

امشب ای ماه....!

 امشب ای ماه به درد دل من تسکینی
                                            آخر ای ماه تو هم درد من مسکینی
کاهش جان تومن دارم و من میدانم
                                             که تو از دوری خورشید چه ها می بینی
تو هم ای بادیه پیمای محبت چون من
                                              سر راحت ننهادی به سر بالینی

هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک
                                                      تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی
همه در چشمه مهتاب غم از دل شویند
                                                      امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی
من مگر طالع خود در تو توانم دیدن
                                                       که توهم آینه بخت غبار آگینی
باغبان خار ندامت به جگر میشکند
                                                       برو ای گل که سزاوار همان گلچینی
نی محزون مگر از تربت فرهاد دمید
                                                       که کند شکوه ز هجران لب شیرینی
تو چنین خانه کن و دل شکن ای باد خزان
                                                       گر خود انصاف کنی مستحق نفرینی
کی بر این کلبه طوفان زده سر خواهی زد
                                                       ای پرستو که پیام آور فروردینی
شهریارا اگر آیین محبت باشد
                                                       چه حیاتی و چه دنیای بهشت آیینی

حرم عشق!

هرکسی در حرم عشق تو محرم نشود
                                            هر ابراهیم به درگاه تو اَدهم نشود

تا ز دنیا نکند ترک سلاطین جهان
                                            سالک راه و گزینِ همه عالم نشود

ترک دنیا نکنی، نعمتِ عقبی طلبی؟
                                           این دو عالم به تو یک جای مسلم نشود

گر خردمندی از اوباش جفایی بیند
                                            شادمان گردد و دیگر به سرِ غم نشود

سنگ بد گوهر اگر کاسه زرین شکند
                                           قیمتِ سنگ نیفزاید و زر کم نشود

سعدیا گر به تو درد است به درمان برسی
                                           هر که دردی نکشد لایق مرهم نشود